ARRIBA O TELÓN: A RATIÑA PRESUMIDA

 

Érase unha vez unha ratita moi presumidiña,que varría a porta da súa casiña.Cando xa ía rematar ,atopou no chan unha moeda e comezou a pensar que podería mercar con ela.

LALARALARIÑA,LIMPO A CASIÑA...

MERCAREI UN LACIÑO PARA O MEU RABIÑO!
QUE REQUETEGUAPA ESTOU!

Acertou a pasar por alí o señor porco,quen ao vela tan elegante,parou a falar con ela.

RATIÑA,QUE GUAPA ESTÁS!
QUERES CASAR CONMIGO?

A ratiña preguntoulle como faría pola noite e o porco fixo un gruñido tan forte,que a pobre asustouse moito e díxolle que non.

NON,NON ,QUE ME ASUSTARÁS!

Máis tarde,pasou pola súa casa un boi,quen tamén quedouse a falar coa ratiña.

RATIÑA,QUE GUAPIÑA ESTÁS!
QUERES CASAR CONMIGO?

O boi muxiu de tal xeito que a ratiña ,moi asustada,non quixo saber nada máis.

NON,NON,QUE ME ASUSTARÁS!

Un burro moi xeitoso foi o seguinte en pasar.Pero ao escoitar o seu rebuzno,contestoulle o mesmo que aos demáis.

RATIÑA,QUERES CASAR CONMIGO?

Un parrulo moi alegre tamén quixo probar sorte,pero o seu graznido era tan molesto que a ratiña tampouco quixo casar con el.

NON,NON,QUE ME ASUSTARÁS!

Cando ia entrar na casa,apareceu un ratiño tan elegante e tan guapo,que quedou totalmente namorada.

COMO FARÁS POLA NOITE?
DURMIR E CALAR!

POIS CONTIGO HEI DE CASAR!
CASARON E FORON MOI FELICES
E COMERON PERDICES.

E COLORÍN,COLORETE,POLA CHEMINEA
ESCAPOU UN FOGUETE!

.

 

TALLER DE MANUALIDADES PRIMAVERAL

 

Estamos inmersos de cheo na primavera e no taller de manualidades quixemos facer unha composición floral nun carriño de xardín.

Esta estación trae moitísimos agasaios,dende pitiños e cachorros ata ovos de chocolate.

Con arxila e plastilina,modelamos un pitiño dentro do seu niño.

TAREFA REMATADA

PEGAMOS CON MOITO COIDADO

USAMOS DEPRESORES DE CORES
E CARTULINA PARA AS FLORES.

A PRIMAVERA XA CHEGOU!

VISITA DAS AVOAS

 

O venres recibimos a primeira visita da avoa de Omar e Suri:" abueliña Mari".

Despois de que os nenos fixéranlle preguntas para coñecela mellor,tocaba pasar unha proba acompañada dos seus netos.Conseguir chegar ao fin da recta numérica ,contestando unhas preguntas sen equivocarse,xa que isto suporía retroceder,era a meta do xogo.

CAMPIÓNS!

DIPLOMA  A MELLOR AVOA DO MUNDO

FOTO DO GRUPO
MOITAS GRAZAS,AVOA MARI!

O luns,tivemos doblete coa visita de avoa Pura (Sofía) e avoa Delia (Roi)

MOI ATENTOS Á CHARLA DA AVOA DE SOFÍA

TURNO DO XOGO DO QUE SAÍRON VICTORIOSAS

ENTREGA DO DIPLOMA 

FOTO DE GRUPO
MOITAS GRAZAS,AVOA PURA!

AVOA DELIA TROUXO A CARAPUCHA
QUE USABA PARA IR AO COLE ,
CANDO CHOVÍA MOITO

E TODOS QUIXEMOS PROBALA!

REGALOUNOS UNHA BONECA
FEITA POR ELA,IGUAL A QUE TIÑA CANDO ERA PEQUENA.

TURNO DE XOGO
PROBA SUPERADA!

DEIXOUNOS COMO AGASAIO UN PUZZLE
DE SUPERHEROES!

FOTO DE GRUPO
MOITAS GRAZAS,AVOA DELIA!

AVOAS

 

Este curso adicamos o Día da Muller as nosas queridas avoas,figuras entrañables que nos miman e nos coidan dun xeito moi especial.

A partir do libro "Abuelas de la A a la Z",de Raquel Díaz Reguera,poidemos descubrir que existen moitísimos tipos de avoas: Moderna,Viaxeira,Reposteira,Curapupas,Regalona,Contacontos,Sabelotodo,Tacaña...

E para poder facer un particular libro con nosas avoas,necesitamos información de primeira man. cunha entrevista que lle farán os seus netos,ademais dunha foto da avoa,onde se aprecie o tipo de avoa que é.

AVOA XARDINEIRA

AVOA COCIÑEIRA
(QUE PINTAZA TEN A EMPANADA!)

Tamén pedímoslle unha visita ao cole para contarnos un conto,cantar unha canción ou explicarnos cousiñas que facían de pequenas.

Pero eso contarémolo no seguinte capítulo.

ARRIBA O TELÓN: CARAPUCHIÑA VERMELLA

 

Érase que se era unha rapariga que sempre levaba posta unha caparuza de cor vermella que lle regalara a súa avoa. Por iso, era coñecida como Carapuchiña Vermella.

Un día,a súa nai díxolle que tiña que levarlle á avoíña unha torta e una xerra de mel,xa que estaba algo enfermiña.

CARAPUCHIÑA,ISTO É O QUE TES  QUE LEVAR PARA A AVOÍÑA!

"MOI BEN,MAMÁ.
AGORA MESMO MARCHO E NON PARAREI ATA CHEGAR A CASA
DA MIÑA QUERIDA AVOA"

Cando pasaba polo bosque,atopou o lobo,que lle preguntou a onde ía. Carapuchiña respondeulle que a casa da súa avoíña,que estaba doente,para levarlle algo de merenda.

CARAPUCHIÑA,QUERES XOGAR CONMIGO?"

                                               " NON PODO,A MIÑA AVOÍÑA ESTÁ ESPERANDO."

                                                "PERO PODEMOS FACER UNHA CARREIRA,

                                                 E VEREMOS QUEN CHEGA ANTES."

O lobo díxolle que había dous carreiros,un longo e outro curto e que lle deixaría a ela tomar o curto.

Pero,en realidade enganouna e mandouna polo camiño longo,para ser el o primeiro en chegar.

QUEN É? PREGUNTOU A AVOA AO ESCOITAR PETAR
NA PORTA"

O lobo fíxose pasar por Carapuchiña e entrou...

"SOCORROOOO!"

"VOUTE COMEEER!"

A avoa poido esconderse no armario e botar a chave para salvarse das garras do lobo.

Este ,poñendo as gafas da avoíña,meteuse na cama,ben tapadiño,esperando a que chegase Carapuchiña.

"CÓMO ESTÁS,AVOÍÑA?"

"AVOÍÑA, QUE OLLOS MÁIS GRANDES TES!
"SON PARA VERTE MELLOR,NETIÑA!"
"AVOÍÑA,QUE MANS MÁIS GRANDES TES!"
"SON PARA ABRAZARTE MELLOR!"
"AVOÍÑA,QUE DENTES MÁIS GRANDES TES!"
"SON PARA COMERTE MELLOOOOOR!"

O lobo saltou da cama e perseguiu a Carapuchiña para comela.Pero nese momento,pasaba polo bosque un leñador,quen ao escoitar os berros da nena,entrou na casa,a tempo para atrapar ao lobo .

"LOBO,FUXE DE AQUÍ E NON VOLVAS A MOLESTAR
A AVOÍÑA NIN A SÚA NETA.
SE VOLTAS,RECIBIRÁS UN FORTE CASTIGO!"

A AVOA SAÍU DO ARMARIO E ,MOI CONTENTA,
CONVIDOU A MERENDAR AO CAZADOR E,POR SUPOSTO, A SÚA
QUERIDA NETA,CARAPUCHIÑA.

               E COLORÍN,COLORETE,POLA CHEMINEA ESCAPOU UN FOGUETE.

PARABÉNS,SOFÍA!

 

A nosa querida Sofía xa ten seis anos e así o celebramos na clase con todos os seus compañeiros.

PREPARADA PARA SOPRAR...?

                                                      PARABÉNS,SOFÍA!