Érase que se era unha rapariga que sempre levaba posta unha caparuza de cor vermella que lle regalara a súa avoa. Por iso, era coñecida como Carapuchiña Vermella.
Un día,a súa nai díxolle que tiña que levarlle á avoíña unha torta e una xerra de mel,xa que estaba algo enfermiña.
![]() |
CARAPUCHIÑA,ISTO É O QUE TES QUE LEVAR PARA A AVOÍÑA! |
Cando pasaba polo bosque,atopou o lobo,que lle preguntou a onde ía. Carapuchiña respondeulle que a casa da súa avoíña,que estaba doente,para levarlle algo de merenda.
![]() |
CARAPUCHIÑA,QUERES XOGAR CONMIGO?" |
"PERO PODEMOS FACER UNHA CARREIRA,
E VEREMOS QUEN CHEGA ANTES."
O lobo díxolle que había dous carreiros,un longo e outro curto e que lle deixaría a ela tomar o curto.
Pero,en realidade enganouna e mandouna polo camiño longo,para ser el o primeiro en chegar.
![]() |
QUEN É? PREGUNTOU A AVOA AO ESCOITAR PETAR NA PORTA" |
O lobo fíxose pasar por Carapuchiña e entrou...
![]() |
"SOCORROOOO!" |
![]() |
"VOUTE COMEEER!" |
Este ,poñendo as gafas da avoíña,meteuse na cama,ben tapadiño,esperando a que chegase Carapuchiña.
![]() |
"CÓMO ESTÁS,AVOÍÑA?" |
![]() | |
"SON PARA VERTE MELLOR,NETIÑA!" "AVOÍÑA,QUE MANS MÁIS GRANDES TES!" "SON PARA ABRAZARTE MELLOR!" "AVOÍÑA,QUE DENTES MÁIS GRANDES TES!" "SON PARA COMERTE MELLOOOOOR!" |
O lobo saltou da cama e perseguiu a Carapuchiña para comela.Pero nese momento,pasaba polo bosque un leñador,quen ao escoitar os berros da nena,entrou na casa,a tempo para atrapar ao lobo .
![]() |
"LOBO,FUXE DE AQUÍ E NON VOLVAS A MOLESTAR A AVOÍÑA NIN A SÚA NETA. SE VOLTAS,RECIBIRÁS UN FORTE CASTIGO!" |
![]() |
A AVOA SAÍU DO ARMARIO E ,MOI CONTENTA, CONVIDOU A MERENDAR AO CAZADOR E,POR SUPOSTO, A SÚA QUERIDA NETA,CARAPUCHIÑA. |
No hay comentarios:
Publicar un comentario