Érase unha vez unha ratiña moi presumidiña que estaba varrendo a porta da súa casiña.
De súpeto, atopou unha moeda de ouro e pensou que podería mercar un laciño para a súa cola.
OH, UNHA MOEDA DE OURO! |
LALARALARITA! |
E toda guapiña, sentouse na porta para que todos os que pasaran, poideran vela tan elegante.
O primeiro en pasar foi o señor galo.
BOS DÍAS,RATITA.QUE GUAPIÑA ESTÁS! QUERES CASAR CONMIGO? |
Ao pouco, pasou o señor sapo.
BOS DÍAS, RATIÑA. QUERES CASAR CONMIGO?
E COMO FARÁS POLA NOITE?,PREGUNTOULLE A
RATIÑA.
O sapo ,co seu croar tan molesto, asustouna e tamén díxolle que non.
O SEÑOR CABALO QUEDOU PRENDADO DA RATIÑA, PERO CO SEU RELINCHO ASUSTOUNA TAMÉN. |
UN RATÓN CHEGOU DESPOIS E RECIBIU A MESMA RESPOSTA : NON! |
O SEÑOR PORCO INTENTOUNO, PERO CO SEU GRUÑIDO CASI DEIXA SORDA Á POBRE RATIÑA. |
OH, MIÑAS POBRES ORELLIÑAS! |
UN GATO MOI MOLÓN PASABA POR ALÍ E ACERCOUSE Á RATIÑA. |
RATIÑA GUAPA, QUERES CASAR CONMIGO? E COMO FARÁS POLA NOITE? DURMIR E CALAR, DURMIR E CALAR! |
POIS CONTIGO HEI CASAR! |
DESPOIS DA VODA, A RATIÑA PREPAROU PARA CEAR UNHA SOPA DE VERDURAS, PERO O GATO,FURIOSO, DIXO: A MIN NON ME GUSTA A SOPA, SÓ COMO CARNE DE RATIÑA! |
E DESPOIS DE PERSEGUILA POR TODA A CASA, ATRAPOUNA E COMEUNA TODIÑA, TODIÑA, TODA... E COLORÍN, COLORETE, POLA CHIMENEA ESCAPOU UN FOGUETE! |
No hay comentarios:
Publicar un comentario