LUCES, CÁMARA, ACCIÓN... O PASTOR MENTIREIRO

ÉRASE UNHA VEZ UN PASTOR QUE COIDABA UN GRAN  RABAÑO DE OVELLAS.

COMO ESTABA ABURRIDO, DECIDÍU GASTARLLE UNHA BROMA AOS VECIÑOS E PEDÍU SOCORRO, DICINDO QUE VIÑA O LOBO.

OS VECIÑOS, QUE ESTABAN TRABALLANDO NO CAMPO, ESCOITARON OS BERROS E ACUDIRON  PARA AXUDALO.

PERO AO CHEGAR, ATOPARON AO PASTOR RÍNDOSE, DICINDO QUE TODO ERA UNHA BROMA...

AO SEGUINTE DÍA,O PASTOR PENSOU QUE AQUILO DE GASTAR BROMAS ERA MOI DIVERTIDO; ASÍ QUE QUIXO REPETILA.

OS LABREGOS, AO ESCOITAR AO PASTOR E PENSANDO QUE ESTA VEZ PODERÍA ESTAR EN PERIGO, SUBIRON Á MONTAÑA, ARMADOS CON PAUS, PARA ENFRENTARSE AO LOBO.

CANDO CHEGARON, COMPROBARON QUE O PASTOR BURLÁRASE UNHA VEZ MÁIS DELES

E REPRENDÉRONLLE, DICINDO QUE O DE DICIR MENTIRAS ERA ALGO MOI FEO E QUE NINGUÉN  CONFIARÍA NEL.

PERO...AO TERCER DÍA, APARECEU O LOBO...

QUE, MOI FAMENTO, COMEU A TODAS AS OVELLAS...

E DEIXOU AO POBRE PASTOR SEN RABAÑO QUE COIDAR.

COMO CHORABA O PASTOR!

POBRES OVELLIÑAS ATACADAS POLO LOBO!

 E ASÍ FOI COMO AQUEL PASTOR, QUE PASÁBANO BEN MINTINDO AOS DEMÁIS, APRENDEU A LECCIÓN E NUNCA MÁIS, VOLVEU DICIR UNHA MENTIRA.
E COLORÍN, COLORETE, POLA CHEMINEA ESCAPOU UN FOGUETE.