O COELLIÑO BLANCO
 |
| Érase unha vez un pequeno coello blanco que foi buscar coles a súa horta para facer un caldiño. |
 |
| Cando voltou, atopou aporta pechada e dentro á cabra cabresa. |
 |
| Buscando axuda, atopou a unha vaca que non quixo axudalo, porque tiña moito medo. |
 |
| O mesmo contestou o can, quen deixou só ao pobre coelliño. |
 |
| O galo tamén negouse... |
 |
| Cando xa daba todo por perdido, atopouse cunha formiga que prestouse a axudalo. |
 |
Alá foron e petando na porta díxolle á acabra cabresa que lle abrira a porta ao coelliño blanco
. |
 |
| Como non fixo caso, meteuse polo ollo da pechadura e doulle tal picazo na barriga, que a cabra cabresa escapou da casa e nunca máis volveu molestar ao coello. |
 |
| Coas coles, fixeron un caldiño que comeron moi contentos e a min non me deron porque non quixeron. |
 |
| E colorín colorete, pola cheminea escapou un foguete! |
Unha vez rematada a actuación do primeiro grupo, damos paso ao segundo , quen interpretou a obra tan ben como os seus compañeiros.
 |
| A cabra cabresa ocupa a súa casa. |
 |
| O coelliño blanco |
 |
| Atópase co can... |
 |
| ... coa vaca.... |
 |
| ...co galo... |
 |
| ..e coa formiga. |
 |
| Dun picazo na barriga, a hormiga rabiga vence á cabra cabresa. |
 |
| Moi valiente,vai enfrentarse coa cabra cabresa. |
 |
| Comen o caldiño moi contentiños. |
 |
| Saúdos ao público. |
No hay comentarios:
Publicar un comentario